Porównanie stylu REST i protokołu SOAP

Integracja aplikacji to bardzo ważne zagadnienie dla złożonych systemów informatycznych. Artykuł ten to porównanie dwóch metod wymiany danych:

Protokół SOAP (z ang. Simple Object Access Protocol) – protokół stworzony na potrzeby firmy Microsoft w 1998 roku, w związku z potrzebą komunikacji pomiędzy aplikacjami z użyciem języka XML.

REST (z ang. Representational State Transfer) – styl architektoniczny definiujący format przesyłanych danych, utworzony w 2000 roku przez Roya Fieldinga w ramach rozprawy doktorskiej, jako element standaryzacji protokołu HTTP.

Format wymiany danych:

SOAP – komunikacja możliwa jedynie za pomocą XMLa,

REST – komunikacja możliwa za pomocą HTMLa, XMLa, YAML, czy wiodącego prym JSONa

Bezpieczeństwo – na korzyść SOAP:

SOAP – wsparcie dla WS-Security, SSL

REST – wsparcie dla SSL, utrudnione wprowadzenie mechanizmów WS-Security.

szczególnie ważne dla instytucji finansowych takich jak banki.

Rozmiar danych – na korzyść REST:

SOAP – specyfika i wymóg formatu danych – XML powoduje dodatkowy narzut na rozmiar przesyłanych danych,

REST – elastyczność formatów daje mniejszy narzut na rozmiar przysyłanych danych.

Wydajność – na korzyść REST:

SOAP – większa przepustowość łącza ze względu na większy rozmiar przesyłanych danych, brak możliwości cache’owanie zapytań do API,

REST – mniejszy rozmiar danych to mniejsza przepustowość łącza internetowego, możliwe cache’owanie żądań do API.

Stanowość:

SOAP – możliwe działanie z komunikacją bezstanową jak w przypadku REST, jak i z wykorzystaniem sesji.

REST – komunikacja bezstanowa, brak przechowywania sesji po stronie serwera. Pozwala to na łatwość modernizacji i rozbudowę całego systemu.